ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ ΠΕΡΙ
ΕΙΡΗΝΗΣ
ΠΡΟΟΙΜΙΟ §1-2
Άνδρες Αθηναίοι, νομίζω ότι
πρέπει όλοι γενικά που ανέρχονται σ’ αυτό εδώ το βήμα συνηθίζουν να
ισχυρίζονται ότι εκείνα είναι τα πιο σημαντικά και τα πιο αξιοπρόσεκτα θέματα για την πόλη, δηλαδή αυτά
για τα οποία οι ίδιοι πρόκειται να δώσουν συμβουλές· αλλ’ όμως αν ταίριαζε να
κάνει κανείς έναν τέτοιο πρόλογο και για μερικά άλλα θέματα, μου φαίνεται ότι
επιβάλλεται από εδώ να αρχίσει και για την παρούσα κατάσταση.
Γιατί έχουμε έρθει για να
συζητήσουμε στη συνέλευση του λαού για πόλεμο και ειρήνη, δηλαδή για πράγματα
που έχουν πολύ μεγάλη σημασία στη ζωή των ανθρώπων, και για τα οποία είναι
ανάγκη αυτοί που αποφασίζουν σωστά να είναι πιο ευτυχισμένοι από τους άλλους.
Τόσο μεγάλη, λοιπόν, είναι η σπουδαιότητα εκείνων για τα οποία έχουμε
συγκεντρωθεί.
§14-16
Εγώ όμως γνωρίζω βέβαια ότι είναι
δύσκολο να εναντιώνεται κανείς στις
δικές σας σκέψεις, και ότι, παρόλο που έχουμε δημοκρατία, δεν υπάρχει
ελευθερία λόγου, παρά εδώ (στην εκκλησία του δήμου) για όσους είναι πάτα πολύ
ανόητοι και για όσους δεν σας φροντίζουν καθόλου, και στο θέατρο για τους
κωμικούς ποιητές· αυτό είναι και το πιο φοβερό απ’ όλα, ότι δηλαδή αυτούς που
φανερώνουν τα σφάλματα της πόλης στους άλλους Έλληνες τόσο πολύ τους ευγνωμονείτε,
όσο ούτε όσους σας ευεργετούν, ενώ εναντίον εκείνων που σας ελέγχουν και σας
συμβουλεύουν, αισθάνεστε τόση οργή, όπως ακριβώς (οργίζεστε) εναντίον εκείνων
που κάνουν κάποιο κακό στην πόλη.
Όμως παρόλο που υπάρχουν και
αυτά, δεν θα μπορούσα να απομακρυνθώ απ’ αυτά που συλλογίστηκα. Γιατί έχω
ανέβει στο βήμα όχι για να σας γίνω ευχάριστος ούτε για να επιζητήσω την εκλογή
μου ως άρχοντα με ανάταση των χεριών, αλλά για να εκφράσω την γνώμη μου για όσα
τυχαίνει να γνωρίζω, πρώτα βέβαια για εκείνα που οι πρυτάνεις προτείνουν, έπειτα
για τα άλλα ζητήματα που αφορούν την πόλη· γιατί δε θα υπάρξει κανένα όφελος απ’
αυτά που αποφασίστηκαν τώρα για την ειρήνη, αν δεν αποφασίσουμε σωστά και για
τα υπόλοιπα.
Υποστηρίζω λοιπόν ότι πρέπει να
κάνουμε την ειρήνη όχι μόνο με τους Χίους, και του Ροδίους και τους Βυζαντίους
και τους Κώες, αλλά με όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, και να εφαρμόσουμε τις
συνθήκες όχι μόνο αυτές που τώρα κάποιοι έχουν προτείνει, αλλά αυτές που έγιναν
με τον βασιλιά των Περσών και τους Λακεδαιμονίους, και οι οποίες επιβάλλουν να
είναι ελεύθεροι οι Έλληνες και να αποχωρήσουν οι φρουρές από τις ξένες πόλεις
και ο καθένας να έχει τη δική του πόλη. Γιατί δε θα βρούμε ούτε πιο δίκαιες
ούτε πιο συμφέρουσες για την πόλη απ’ αυτές συνθήκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου