Το αντικείμενο

Το Αντικείμενο

Το αντικείμενο αποτελεί έναν από τους βασικούς όρους μιας πρότασης. Αντικείμενο δέχονται τα λεγόμενα μεταβατικά ρήματα, αυτά δηλαδή που δηλώνουν ότι η ενέργεια του υποκειμένου μεταβαίνει σ’ ένα πρόσωπο ή πράγμα. Το αντικείμενο βρίσκεται σε μια από τις τρεις πλάγιες πτώσεις (γενική, δοτική αιτιατική).

Τα ρήματα χωρίζονται σε μονόπτωτα και δίπτωτα. Τα μονόπτωτα παίρνουν μόνο ένα αντικείμενο και τα δίπτωτα δύο, ένα άμεσο και ένα έμμεσο. Η επιλογή της πτώσης του αντικειμένου των μονόπτωτων ρημάτων γίνεται με βάση τη σημασία του ρήματος.

Β' Λυκείου, Κατάλογος άγνωστων κειμένων

1.Άγνωστο Κείμενο:

Καὶ πεμφθεὶς ὁ Τιμησίθεος ἧκεν ἄγων τοὺς ἄρχοντας. Ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο, συνῆλθον οἵ τε τῶν Μοσσυνοίκων ἄρχοντες καὶ οἱ στρατηγοὶ τῶν Ἑλλήνων· καὶ ἔλεξε Ξενοφῶν, ἡρμήνευε δὲ Τιμησίθεος· Ὦ ἄνδρες Μοσσύνοικοι, ἡμεῖς βουλόμεθα διασωθῆναι πρὸς τὴν Ἑλλάδα πεζῇ· πλοῖα γὰρ οὐκ ἔχομεν· κωλύουσι δὲ οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι. Εἰ οὖν βούλεσθε, ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν συμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ τί ποτε ὑμᾶς οὗτοι ἠδίκησαν, καὶ τὸ λοιπὸν ὑμῶν ὑπηκόους εἶναι τούτους. Εἰ δὲ ἡμᾶς ἀφήσετε, σκέψασθε πόθεν αὖθις ἂν τοσαύτην δύναμιν λάβοιτε σύμμαχον.

 Ξενοφώντα Κύρου Ανάβαση: Ε, ΙV, 4-7

ἧκεν=έφτασε, ἡρμήνευε=εξηγούσε, ἔξεστιν=είναι δυνατό.

 Μετάφραση:

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………......................

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Ασκήσεις:

1α) Πλοῖα γὰρ οὐκ ἔχομεν· κωλύουσι δὲ οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν πολεμίους εἶναι. Να ξαναγράψετε το κείμενο αυτό, μεταφέροντας όλους τους κλιτούς τύπους στον ενικό αριθμό.

β)  ἀκούομεν, λαβεῖν, συνῆλθον: Να γράψετε το δεύτερο ενικό πρόσωπο της προστακτικής του ίδιου χρόνου στην ίδια φωνή.

Ιστορικό πλαίσιο Πελοποννησιακού Πολέμου

         Ιστορικό πλαίσιο Πελοποννησιακού Πολέμου

Ο θεσμός της πόλης- κράτους:

Οι ελληνικές πόλεις κατά την αρχαιότητα ήταν χωρισμένες σε πόλεις κράτη. Ήταν, δηλαδή, οργανωμένες σε μικρά κρατίδια τα οποία είχαν το δικό τους πολίτευμα, όριζαν μόνα τους τους νόμους τους και είχαν ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Παρά όμως την μεταξύ τους ανεξαρτησία και αυτονομία, οι ελληνικές πόλεις κράτη είχαν συνείδηση της κοινής τους καταγωγής, γνώριζαν δηλαδή ότι ήταν όλοι Έλληνες. Η κοινή αυτή καταγωγή στηριζόταν στην κοινή θρησκεία (Δωδεκάθεο), την κοινή γλώσσα, το κοινό ιστορικό παρελθόν και τα κοινά ήθη και έθιμα. Παρά τις μεταξύ τους διαφορές λοιπόν οι ελληνικές πόλεις ενώνονταν για αντιμετωπίσουν από κοινού βάρβαρους* εχθρούς (Περσικοί πόλεμοι). Σημαντικότερες πόλεις κράτη ήταν η Σπάρτη, η Αθήνα, η Θήβα, η Κόρινθος κ.α.

*Βάρβαρος: Ήταν κάθε λαός που δεν είχε ελληνική καταγωγή ( « Πᾶς μή Ἕλλην βάρβαρος»).

Γ' Λυκείου μεταφράσεις,Θουκυδίδου Περικλέους Επιτάφιος

Γ' Λυκείου μεταφράσεις,Θουκυδίδου Περικλέους Επιτάφιος

Κεφάλαιο 36

Θα αρχίσω λοιπόν από τους προγόνους πρώτα· γιατί είναι δίκαιο και συγχρόνως ταιριαστό, σε περίπτωση όπως η σημερινή, να τους αποδίδεται αυτή η τιμή να μνημονεύονται πρώτοι. Γιατί κατοικώντας διαρκώς στη χώρα αυτή οι ίδιοι, καθώς η μία γενιά διαδέχονταν την άλλη, ως σήμερα, χάρη στην ανδρεία τους μας την παρέδωσαν ελεύθερη.

Και εκείνοι λοιπόν είναι άξιοι για έπαινο και ακόμη περισσότερο οι πατέρες μας· γιατί, κοντά σ’ εκείνα που κληρονόμησαν, απόκτησαν την ηγεμονία που έχουμε, όχι χωρίς κόπο, και την κληροδότησαν σ’ εμάς τους τωρινούς. Ό, τι όμως αφόρα τα πέρα απ’ αυτήν το αυξήσαμε εμείς οι ίδιοι, όσοι σήμερα βρισκόμαστε ακόμη λίγο πολύ στην ώριμη ηλικία και καταστήσαμε την πόλη μας απόλυτα αυτάρκη σε όλα και για τον πόλεμο και για την ειρήνη. Τα πολεμικά κατορθώματα αυτών, με τα οποία αποχτήθηκε το καθένα, ή αν κάποτε οι ίδιοι εμείς ή οι πατέρες μας θαρραλέα αποκρούσαμε βάρβαρο ή Έλληνα εχθρό που μας επιτέθηκε, θα τα παραλείψω, επειδή δεν θέλω να μακρηγορώ μπροστά σε ανθρώπους που τα ξέρουν καλά· με ποιες αρχές φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο ακμής και με ποιο πολίτευμα και ποιο τρόπο ζωής έγινε αυτή μεγάλη, αυτά εδώ θα παρουσιάσω πρώτα και ύστερα θα έρθω και στον έπαινο αυτών εδώ των νεκρών, γιατί και στην παρούσα περίπτωση θα ήταν πολύ ταιριαστά να ειπωθούν αυτά, και πως θα είναι ωφέλιμο να τ’ ακούσει όλο το συγκεντρωμένο εδώ πλήθος και των πολιτών και των ξένων.

Β' Λυκείου μεταφράσεις, Ισοκράτους Περί ειρήνης

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ  ΠΕΡΙ ΕΙΡΗΝΗΣ

ΠΡΟΟΙΜΙΟ §1-2

Άνδρες Αθηναίοι, νομίζω ότι πρέπει όλοι γενικά που ανέρχονται σ’ αυτό εδώ το βήμα συνηθίζουν να ισχυρίζονται ότι εκείνα είναι τα πιο σημαντικά και τα πιο  αξιοπρόσεκτα θέματα για την πόλη, δηλαδή αυτά για τα οποία οι ίδιοι πρόκειται να δώσουν συμβουλές· αλλ’ όμως αν ταίριαζε να κάνει κανείς έναν τέτοιο πρόλογο και για μερικά άλλα θέματα, μου φαίνεται ότι επιβάλλεται από εδώ να αρχίσει και για την παρούσα κατάσταση.

Γιατί έχουμε έρθει για να συζητήσουμε στη συνέλευση του λαού για πόλεμο και ειρήνη, δηλαδή για πράγματα που έχουν πολύ μεγάλη σημασία στη ζωή των ανθρώπων, και για τα οποία είναι ανάγκη αυτοί που αποφασίζουν σωστά να είναι πιο ευτυχισμένοι από τους άλλους. Τόσο μεγάλη, λοιπόν, είναι η σπουδαιότητα εκείνων για τα οποία έχουμε συγκεντρωθεί.

Β' Λυκείου μεταφράσεις, Δημοσθένους Υπερ της Ροδίων ελευθερίας

ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΡΟΔΙΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΠΡΟΟΙΜΙΟ §1-2

Άνδρες Αθηναίοι, νομίζω ότι πρέπει να παραχωρείτε πλήρη την ελευθερία λόγου σε καθέναν από τους ρήτορες, επειδή παίρνετε αποφάσεις για τόσο μεγάλα ζητήματα. Εγώ, βέβαια, ποτέ μέχρι τώρα δεν θεώρησα δύσκολο το να σας διδάξω τα καλύτερα (γιατί, για να μιλήσω γενικά, όλοι ανεξαιρέτως μου φαίνεσθε ότι τα γνωρίζετε άριστα) αλλά (θεώρησα δύσκολο) το να σας πείσω να τα κάνετε αυτά· γιατί όταν κάτι θεωρηθεί σωστό και ψηφιστεί, τότε απέχει εξίσου από την πραγματοποίηση του, όσο ακριβώς απείχε πριν αποφασιστεί.

Υπάρχει λοιπόν ένα απ’ αυτά για τα οποία εγώ θεωρώ ότι χρωστάτε ευγνωμοσύνη στους θεούς, το ότι δηλαδή στηρίζουν τώρα τις ελπίδες της σωτηρίας τους σ΄ εσάς μόνους, αυτοί που πριν από λίγο καιρό πολέμησαν εναντίον σας εξαιτίας της αλαζονείας τους. Αξίζει λοιπόν να ευχαριστηθείτε με την παρούσα ευκαιρία· γιατί θα σας συμβεί αν αποφασίσετε γι’ αυτό το ζήτημα αυτά που πρέπει, να αναιρέσετε έμπρακτα, αποκτώντας ταυτόχρονα καλή φήμη, τις εναντίον σας κακολογίες που προέρχονται απ’ αυτούς που συκοφαντούν την πόλη μας.

Β' Λυκείου μεταφράσεις, Λυσίου Υπερ Μαντιθέου

ΛΥΣΙΟΥ     ΥΠΕΡ ΜΑΝΤΙΘΕΟΥ

ΠΡΟΟΙΜΙΟ §1-3

Αν δεν γνώριζα καλά, κύριοι βουλευτές, ότι οι κατήγοροι θέλουν να με βλάπτουν με κάθε τρόπο, θα τους χρωστούσα μεγάλη ευγνωμοσύνη γι’ αυτήν την κατηγορία· γιατί έχω την γνώμη ότι είναι αίτιοι πάρα πολύ μεγάλων αγαθών για όσους έχουν συκοφαντηθεί άδικα αυτοί που θα τους ανάγκαζαν να λογοδοτήσουν για τις πράξεις της ζωής τους.

Γιατί έχω τόσο μεγάλη πεποίθηση στον εαυτό μου, ώστε ελπίζω ότι, και αν ακόμα κάποιος τυχαίνει να φέρεται άσχημα ή εχθρικά προς εμένα, όταν με ακούσει να μιλάω για όσα έχουν γίνει από μένα, θα το μετανιώσει και θα με θεωρήσει στο μέλλον πολύ καλύτερο.

Έχω λοιπόν την αξίωση, κύριοι βουλευτές, αν αποδείξω σε σας μόνο αυτό, ότι δηλαδή διάκειμαι φιλικά προς το παρόν πολίτευμα και ότι έχω αναγκαστεί να συμμετέχω στους ίδιους με σας κινδύνους, να μην υπάρχει ακόμα καμία ωφέλεια σε μένα· αν όμως φανώ ότι και σχετικά με τα υπόλοιπα έχω ζήσει κόσμια και πολύ διαφορετικά από την φήμη και τους ισχυρισμούς των αντιπάλων μου, σας παρακαλώ να επικυρώσετε την εκλογή μου, από την άλλη να θεωρείτε ότι αυτοί είναι κακοήθεις. Πρώτα, λοιπόν, θα αποδείξω ότι δεν υπηρετούσα ως ιππέας ούτε διέμενα στην πόλη κατά την περίοδο των Τριάκοντα, ούτε συμμετείχα στο πολίτευμα που ίσχυε τότε.  

Β' Λυκείου μεταφράσεις, Σοφοκλέους Αντιγόνη

Β' Λυκείου μεταφράσεις, Σοφοκλέους  Αντιγόνη

Πρόλογος   (στ. 1- 99)

Αντιγόνη:  Πολυαγαπημένη μου αδελφή Ισμήνη, άραγε ξέρεις αν υπάρχει καμιά από

               τις συμφορές που μας κληροδότησε ο Οιδίποδας και να μην την έστειλε ο        

               Δίας πάνω σε μας τις δύο, που ζούμε ακόμη; Γιατί δεν υπάρχει τίποτα,  

               ούτε λυπηρό ούτε ολέθριο ούτε αισχρό ούτε επονείδιστο, που εγώ να μην έχω δει μέσα στα δικά σου και στα δικά μου βάσανα. Και τώρα πάλι τι είναι αυτή η διαταγή που λένε ότι διακήρυξε ο στρατηγός πριν από λίγο σ’ ολόκληρη την πόλη; Ξέρεις τίποτα και  έχεις ακούσει; Ή μήπως σου διαφεύγει ότι απειλούν τους αγαπημένους μας κακά που ταιριάζουν στους εχθρούς;

Ισμήνη: Σε μένα, τουλάχιστον, Αντιγόνη καμιά είδηση για τα αγαπημένα μας πρόσωπα δεν έφτασε ούτε ευχάριστη ούτε δυσάρεστη, αφότου, εμείς οι δύο, στερηθήκαμε τα δυο μας αδέλφι, που σκοτώθηκαν σε μία μέρα με αμοιβαίο φόνο. Από τη στιγμή όμως που ο στρατός των Αργείων τράπηκε σε φυγή τη νύχτα αυτή, τίποτα περισσότερο δεν ξέρω, ούτε ότι είμαι πιο ευτυχισμένη ούτε πιο δυστυχισμένη.

Α΄ Λυκείου μεταφράσεις Ξενοφώντος, Ελληνικά

Α΄  ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ                                  ΒΙΒΛΙΟ 2^ο

ΚΕΦ.1^Ο §16-19

Και ο Αθηναίοι εξορμώντας με το στόλο από τη Σάμο λεηλατούσαν την χώρα του βασιλιά (της Περσίας) και έπλεαν απειλητικά κατά της Χίου και της Εφέσου και προετοιμάζονταν για ναυμαχία και εξέλεξαν επιπλέον τον Μένανδρο, τον Τυδέα και τον Κηφισόδοτο ως στρατηγούς κοντά στους ήδη υπάρχοντες. Παράλληλα ο Λύσανδρος ξεκινά με στόλο από τη Ρόδο έχοντας δίπλα του τις ακτές της Ιωνίας για τον Ελλήσποντο με σκοπό να ματαιώσει την αναχώρηση των πλοίων και να επαναφέρει στην κυριαρχία των Σπαρτιατών τις πόλεις που είχαν αποστατήσει απ’ αυτούς. Και οι Αθηναίοι επίσης από την Χίο ανοίγονταν στο πέλαγος· γιατί τα μικρασιατικά παράλια ήταν εχθρικά σ’ αυτούς. Ο Λύσανδρος πάλι από την Άβυδο πλέοντας παράλληλα προς τις ακτές κατευθύνονταν στην Λάμψακο που ήταν σύμμαχος των Αθηναίων· συνάμα οι Αβυδηνοί και οι υπόλοιποι ακολουθούσαν με τα πόδια κατά μήκος της παραλίας· και ο Θώρακας ο Λακεδαιμόνιος ήταν επικεφαλής. Στη συνέχεια αφού έκαναν επίθεση στην πόλη την κυρίεψαν με έφοδο και οι στρατιώτες την λήστεψαν καθώς ήταν πλούσια και γεμάτη από κρασί, δημητριακά και άλλα χρήσιμα πράγματα. Ο Λύσανδρος όμως άφησε σώους και αβλαβείς όλους τους πολίτες.

Α΄ Λυκείου μεταφράσεις Θουκυδίδου, Κερκυραϊκά

Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ                                 ΒΙΒΛΙΟ 3^ο 

ΚΕΦ.70

Ο εμφύλιος πόλεμος των Κερκυραίων άρχισε, όταν ήρθαν σ’ αυτούς οι αιχμάλωτοι που είχαν πάρει μέρος στις ναυμαχίες για την Επίδαμνο, αφού τους απελευθέρωσαν οι Κορίνθιοι τυπικά με εγγύηση 800 ταλάντων από τους προξένους, στην πραγματικότητα όμως επειδή είχαν πειστεί να ενεργήσουν ώστε να στρέψουν  την Κέρκυρα με το μέρος των Κορινθίων. Πράγματι αυτοί άρχισαν τις προδοτικές τους κινήσεις πιάνοντας έναν έναν χωριστά τους πολίτες, με σκοπό να απομακρύνουν την πόλη από τους Αθηναίους. Έτσι, μετά την άφιξη ενός αθηναϊκού και ενός κορινθιακού πολεμικού πλοίου που έφερναν πρέσβεις, αφού ήρθαν σε διαπραγματεύσεις, αποφάσισαν οι Κερκυραίοι  να παραμείνουν βέβαια σύμμαχοι με τους Αθηναίους σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης που είχαν κάνει, να συνεχίσουν όμως να είναι φίλοι με τους Πελοποννησίους, όπως και προηγουμένως. Αυτοί οι άνδρες (τον Πειθία) (γιατί ο Πειθίας ήταν εθελοντής πρόξενος των Αθηναίων και αρχηγός του δημοκρατικού κόμματος) τον έσυραν σε δίκη με την κατηγορία ότι προσπαθεί να υποδουλώσει την Κέρκυρα στους Αθηναίους. Αυτός αφού αθωώθηκε, έκανε με τη σειρά του μήνυση στους πέντε πλουσιότερους άνδρες απ’ αυτούς, κατηγορώντας τους ότι κόβουν φούρκες για τα στηρίγματα των κλημάτων από τα ιερά τεμένη του Δία και του Αλκίνοου· το πρόστιμο για κάθε φούρκα ορίστηκε ένας στατήρας. Αφού καταδικάστηκαν να πληρώσουν πρόστιμο κατέφυγαν ως ικέτες στα ιερά εξαιτίας της βαριάς χρηματικής ποινής, για να πληρώσουν το πρόστιμο ύστερα από συμφωνία για το ύψος του. Ο Πειθίας όμως (κατά σύμπτωση ήταν τότε και βουλευτής) έπεισε τη βουλή να εφαρμόσει το νόμο. Αλλά αυτοί, επειδή από το νόμο αποκλείονταν ( να πληρώσουν το πρόστιμο ύστερα από συμφωνία) και ταυτόχρονα είχαν πληροφορηθεί ότι ο Πειθίας, όσο ήταν βουλευτής θα προσπαθούσε να μεταπείσει το λαό να έχουν τους ίδιους εχθρούς και φίλους με τους Αθηναίους, οργάνωσαν συνομωσία και κρατώντας εγχειρίδια μπήκαν ξαφνικά στη βουλή και σκότωσαν τον Πειθία και άλλους βουλευτές και ιδιώτες περίπου εξήντα. Μερικοί όμως, λίγοι στον αριθμό, της ίδιας ιδεολογίας με τον Πειθία κατέφυγαν στην αθηναϊκή τριήρη που ήταν ακόμα εκεί.

Γ' Γυμνασίου, μεταφράσεις

Γ’ ΓΥΜΑΣΙΟΥ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

Ενότητα 1^η

Η Ελένη και η καταστροφή της Τροίας

Εάν ήταν η Ελένη στην Τροία, θα την παρέδιδαν πίσω στους Έλληνες οι Τρώες, είτε το ήθελε βέβαια ο Αλέξανδρος είτε όχι. Γιατί δεν θα ήταν λοιπόν ο Πρίαμος τόσο παράφρων ούτε και οι υπόλοιποι Τρώες, ώστε να θέλουν να διακινδυνεύουν τη ζωή τους, τα παιδιά τους και την πόλη τους, για να ζει ο Αλέξανδρος μαζί με την Ελένη. Εάν πράγματι είχαν αυτή τη γνώμη και στα πρώτα χρόνια (ενν. της πολιορκίας), όταν πολλοί βέβαια από τους υπόλοιπους Τρώες χάνονταν, και προπάντων οι γιοι του Πριάμου, κάθε φορά που συγκρούονταν με τους Έλληνες, αυτός, ακόμη κι αν ο ίδιος ζούσε μαζί με την Ελένη, θα την παρέδιδε πίσω στον Μενέλαο, για να απαλλαγούν οι υπήκοοί του από τις συμφορές που τους βρήκαν. Ωστόσο, δεν μπορούσαν να παραδώσουν την Ελένη ούτε και τους εμπιστεύονταν οι Έλληνες ότι έλεγαν την αλήθεια, σύμφωνα με τη γνώμη μου, επειδή ο θεός σχεδίαζε να καταστήσουν με την ολοκληρωτική τους καταστροφή προφανές στους ανθρώπους αυτή την αρχή, ότι δηλαδή για τα βαριά παραπτώματα είναι μεγάλες και οι τιμωρίες που προέρχονται από τους θεούς.

Β' Γυμνασίου μεταφράσεις

Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

ΕΝΟΤΗΤΑ 1^η

Πατρική δικαιοσύνη

Κάποιος άνδρας, Μάρδος στην καταγωγή του, είχε επτά παιδιά. Από αυτά ο πιο μικρός προκαλούσε στους άλλους πολλά κακά. Και αρχικά προσπαθούσε ο πατέρας του να τον συνετίσει με τον λόγο· επειδή όμως αυτός δεν υπάκουε, τον έφερε στους δικαστές και όσα είχε αποτολμήσει αυτός τους τα ανέφερε με σαφείς κατηγορίες και ζητούσε από τους δικαστές να εκτελέσουν τον νεαρό. Αυτοί τα έχασαν και τους οδήγησαν και τους δύο στο βασιλιά Αρταξέρξη. Και επειδή ο Μάρδος έλεγε τα ίδια, ο βασιλιάς του είπε: «Αλήθεια, θα είχες το θάρρος να αντέξεις το γιο σου νεκρό;». Και εκείνος είπε: «Βεβαιότατα· γιατί, και όταν αφαιρώ από τα μαρούλια τις πικρές παραφυάδες, καθόλου δε λυπάται η μητέρα τους, αλλά ανθίζει περισσότερο και γίνεται γλυκύτερη». Ο Αρταξέρξης, όταν άκουσε αυτά, επαίνεσε τον άνδρα και τον έκανε βασιλικό δικαστή, αφού είπε ότι αυτός, που διατυπώνει τόσο δίκαιες κρίσεις για τα παιδιά του, οπωσδήποτε θα είναι αμερόληπτος και αδέκαστος στις ξένες υποθέσεις, και το νεαρό τον απάλλαξε από την τιμωρία απειλώντας τον με θάνατο, αν αποδειχτεί ότι κάνει άλλες αδικίες.

Α΄ Γυμνασίου μεταφράσεις

Α’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

ΕΝΟΤΗΤΑ 2^η

Η εκπαίδευση των παιδιών στην αρχαία Αθήνα

Στην Αθήνα διδάσκουν και νουθετούν τα παιδιά με φροντίδα. Πρώτα πρώτα η παραμάνα και η μητέρα και ο παιδαγωγός και ο ίδιος ο πατέρας φροντίζουν πώς θα γίνει το παιδί ακόμα καλύτερο διδάσκοντάς το ότι το ένα είναι δίκαιο, το άλλο άδικο, αυτό ωραίο, το άλλο άσχημο. Έπειτα, όταν τα παιδιά φτάσουν στην κατάλληλη ηλικία, οι γονείς τα στέλνουν στα σπίτια των δασκάλων, όπου οι δάσκαλοι της γραφής και της ανάγνωσης φροντίζουν να μάθουν γράμματα και  να καταλαβαίνουν όσα είναι γραμμένα, ενώ οι κιθαρίστες με το να παίζουν λύρα προσπαθούν να τα κάνουν πιο ήμερα και εξοικειώνουν την ψυχή τους στο ρυθμό και την αρμονία. Επιπλέον, τα παιδιά συχνάζουν στα γυμναστήρια και τις παλαίστρες, όπου οι δάσκαλοι γυμναστικής κάνουν τα σώματά τους πιο δυνατά, για να μην αναγκάζονται να δειλιάζουν εξαιτίας της κακής σωματικής κατάστασης.

Μεθοδολογία χρονικών και εγκλιτικών αντικαταστάσεων

Μεθοδολογία χρονικών και εγκλιτικών αντικαταστάσεων

Χρονικές Αντικαταστάσεις:

Σε μία χρονική αντικατάσταση αυτό που καλούμαστε να κάνουμε είναι να μεταφέρουμε το ρήμα που μας δίνεται στους άλλους χρόνους, διατηρώντας σταθερό το πρόσωπο, τον αριθμό, την έγκλιση και την φωνή.

Αν, λοιπόν, μας ζητηθεί να αντικαταστήσουμε χρονικά ένα ρήμα , καλό θα είναι να ακολουθήσουμε μια συγκεκριμένη μεθοδολογία ώστε να περιοριστούν οι πιθανότητες να γίνουν λάθη σύγχυσης.

Τα βασικά βήματα είναι 3 και θα πρέπει να ακολουθούνται κάθε φορά, τουλάχιστον μέχρι να εξοικειωθούμε με τέτοιου είδους ασκήσεις.

Βήμα 1^ο:

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αναγνωρίσουμε γραμματικά τον τύπο που μας δίνεται (πρώτα βρίσκω πρόσωπο και αριθμό, μετά έγκλιση και φωνή και τέλος το ρήμα στο α’ ενικό οριστικής ενεστώτα).

Βήμα 2^ο:

Στη συνέχεια βρίσκω τους αρχικούς χρόνους του ρήματος.

Βήμα 3^ο:

Ολοκληρώνω την άσκηση κάνοντας την χρονική αντικατάσταση. Το σημείο αυτό είναι το σημαντικότερο γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Το κλειδί είναι να γυρίσω στους αρχικούς χρόνους  (βήμα 2) και να πιάνω τον κάθε χρόνο και να τον κλίνω μέχρι να βρω το πρόσωπο που θέλω στην έγκλιση φυσικά που είναι δοσμένος ο προς αντικατάσταση τύπος.